دیشب خوابشو دیدم . خواب دیدم مراسم عروسیشه . اصلا بهش فکر نمیکردم . جالبه که سالگرد ازدواجشه ! 

خوشبخت باشی و شاد ....

یاد پاکی

             

دلم این روزها بد گرفته . هر روزم رو با افسردگی میگذرونم . فکر میکنم به خاطر اطرافیانمه که به دلم نمیچسبند . از بهار بالاجبار با چند نفری دمخور شده ام که خصوصا یکیشون به شدت روی اعصابمه . من همیشه از درویی ، پرخاشگری ، غیبت بدم میومد . هیچ وقت پشت سر کسی حرف نمیزدم . اگر هم میزدم بدون بد گویی بود . حتی منفی گفتنم هم با طنز همراه بود که حس غیبت و بد گویی نداشته باشم . این آدمهای جدید رو قبلا هم میشناختم . اسم یکیشون N هست . همیشه از کنارش بودن عصبی میشدم . همیشه در حال شکایت از همه بود . همیشه خودش خوب بود و همه بد . همیشه از همه حالش به هم میخورد . اگه همونها رو 2 دقیقه بعد میدید با لبخند باهاشون حرف میزد و بعدش به من میگفت : دیدی سگ محلش کردم ؟ از بهار امسال بنا به دلایلی از دوستهام جدا شدم و برای جلوگیری از افسردگی با این آدمها همراه . اوایل زجر میکشیدم . کم کم طبق قانون تطابق تحملم زیاد شد و این روزها  حس کردم دارم شبیه اونها میشم . خیلی وحشتناک بود که وقتی M به ناحق حرفی زد بهش پرخاش کردم . من که همیشه اعتراضاتمو در قالب شوخی میگفتم سر مساله به این کوچکی خودم رو باختم . این اتفاق و اتفاقات مشابه چندین بار تکرار شد . دیگه نمیتونستم خودم رو کنترل کنم . من هم مثل بقیه وقتی کوچکترین حرکت منفی از کسی میدیدم شروع میکردم به غیبت . وقتی خبری از جایی بهم میرسید مثل خبرگزاری انتقال میدادم . من هم شده بودم مثل اونهایی که ازشون بدم میومد . من هم اخلاق رو فراموش کرده بودم . من هم خودخواه شده بودم . یک دفعه به خودم اومدم . و این به خود اومدن منجر به حالتی شبیه افسردگی توی وجودم شد . باید ازش خارج میشدم و هیچ راهی نبود .... 

دیروز در عین ناامیدی به A اس ام اس دادم . قرار شد ظهر بهش زنگ بزنم . باهاش دردهامو گفتم و گریه کردم . تازه فهمیدم چقدر برام ارزش داشته . تازه فهمیدم چقدر آرومم میکنه . تازه فهمیدم چقدر دلم براش تنگ بوده و چقدر جاش خالیه . 

بهم گفت که قرآن بخونم . بهم یادآوری کرد که قبلا هر بار عصبی میشدم به جای پرخاش دستم رو فشار میدادم . به یادم آورد که چقدر صبور بودم .به یادم آورد که از هیچ کس چیزی کم ندارم و به یادم آورد که .... 

چه عشقی داشتم به او .... و چه پاک بودیم و پاک بودم در کنارش.... 

خوشبخت باشی عشق من 

                                             هر جا که هستی...

           

       ای کاش شوکران 

                   شهامت من کو 

یار مهربانم آرزوست ...

 

عاشقان معشوق را فراموش می کنند ....  دوستان نه . 

اینجاست که باور میکنم : دوست داشتن از عشق برتر است . 

آرزومند گرمای دست یک دوستم که فراموشم نکند . نه یک عشق که برایش تا طلوع مهتاب بمانم و با غروبش غروب کنم .

سردرگمی

                                      

دلم از سنگ شده . خسته ام . میخوام شروع کنم به درس خوندن . میخوام واسه تخصص آماده شم . ولی کو انرژی . هر روز که تصمیم میگیرم بخونم انگار قرار نیست اتفاقی بیفته . چند شب پیش خواب دیدم نمره امتحاناتم رو دیده ام . تمام درسهایی که خونده بودم رو فقط ۱۰ گرفته بودم . کابوس وحشتناکی بود . 

دکتر F باهام 3-2 بار تماس گرفته . یه کتاب پیشم داره . میخواد بگیره ازم ولی نمیفهمم چرا این دست و اون دست میکنه . اصلا نمیدونم چرا به من گفت این کتاب رو براش بخرم . ازش خوشم میاد . فقط به عنوان یک دوست . اما میدونم اون به این مساله علاقه ای نداره . اما رفتارهاش یک کم مشکوکه . کاش میتونستم جذبش کنم . الان دوست دختر سابق دکتر رو دارم میبینم . چطوره برم ازش بپرسم راهش چی بوده ؟!!!!!

میخوام از این به بعد برنامه های روزمره ام و برنامه هایی که برای آینده دارم رو اینجا بنویسم . شاید بتونه کمکم کنه که خستگیمو رها کنم .  

چقدر خالی از A شده ام . چقدر با خالی شدن از A تنها شده ام . 

یاد تو همیشه هست

                         

امروز دلم شدیدا هواتو کرده بود . یه مدته تمام تلاشم رو کردم که بهت فکر نکنم . موفق هم بودم . یکی از راه هایی که واسه این فراموشی پیدا کردم یک آدم جدید بود . فرهاد . نه اونی که قبلا گفته بودم . یکی دیگه . کسی که از بچگی واسش میمردم !!! میدونی که ! عشق بچگی قویه . اونقدر که شاید یه چند صباحی بتونه فکر تو رو از ذهنم بیرون کنه . دوستش داشتم و این بار توی ایام عید دیدمش . آزاد بود و ازم خواست باهاش ادامه بدم . من هم قبول کردم . این مدت سعی کردم حتی عکسهاتو بدون تصور اینکه یک روزی بهت احساس داشتم ببینم . سخت بود ولی شدنی . ولی به دلیل یک سری مشکلات که براش پیش اومد فعلا ( بنا به ادعای خودش ) رابطه قطع شده . جالبه که برام مهم نیست که ازش دورم .  

دو روزه که دارم خوابتو میبینم . دیشب خواب دیدم برگشتی اصفهان . توی جمع دوستانه نشسته بودیم . دور از چشم بقیه دستم رو گرفته بودی . درباره ازدواج بحث میکردیم . گفتم من نمیخوام ازدواج کنم . برام کافیه کسی که دوستش دارم را حتی فقط ۶ ماه یکبار ببینم و فقط بدونم که هست . دستم را فشار دادی و از کنارم بلند شدی و رفتی . دلم گرفت . وقتی اومدم بیرون از اتاق دیدم ایستادی منتظرم . گفتی من هستم اما موندن تو عاقلانه نیست . بقیه اش رو نمیتونم تعریف کنم . اشکم را در میاره . فقط دیدم که چقدر دوستت دارم . 

پارسال توی همچین روزهایی درگیر این بودی که واسه تولدت جور کنی بری شهرتون . یادته ؟ هدیه تولدی که بهت دادم ؟ راز و یک عطر کوچک و یک کتاب شعر . امسال واسه تولد بیست و هشت سالگیت چیکار میکنی ؟ به یاد من هستی ؟ نمیدونم آیا باید بهت زنگ بزنم ؟ نباید بگذرم از این رابطه ؟  

                                 عشق من ؛ تولدت مبارک 

                        دوستت دارم